مقدمه: بالاخره بعد از انتشار نسخه با کیفیت فیلم اترنالز 2021 موفق شدم تا آن را ببینم و سریعاً بعد از تمام شدنش این نقد را برایش بنویسم، من از ابتدای معرفی این عنوان جدید از فیلم های سینمایی مارول بسیار مشتاق دیدن آن بودم و تا قبل از اکران این فیلم هم دو مقاله متفاوت راجع به شخصیت های اترنالز نوشته ام که اگر آنها را نخوانده اید بهتان پیشنهاد می کنم تا قبل از دیدن فیلم و صد البته خواندن این نقد، ابتدا آن دو مقاله را در اینجا و اینجا بخوانید. همانطور که در مقاله های قبلی هم گفتم اگر شما هم مثل من به تاریخ، خدایان افسانه ای و همچنین قهرمانان علاقه دارید Eternals فیلمی مخصوص شما است. جدا از گروه بازیگری فوق العاده فیلم اترنالز مارول در فاز جدید فیلم هایش هم دست از نو آوری کردن برنداشته است و این بار کارگردان برنده ی اسکار یعنی Chloé Zhao را روی صندلی کارگردانی فیلم جدیدش Eternals نشانده است. حال با تمام نکاتی که راجع به ساخته شدن فیلم اترنالز برایتان گفتم با من امیرعلی آصفی در کمیک فارسی همراه باشید تا در ادامه این نقد دریابیم که آیا مارول در ساخت این فیلم موفق بوده است یا نه...

خب، وقت آن رسیده که پرونده بیست و ششمین فیلم دنیای سینمایی مارول را در کنار یکدیگر مرور کنیم و در یک کلام بفهمیم که با چه چیزی سر و کار داریم. همانطور که میدانید تا به امروز مارول اغلب در ساخت فیلم و سریال از روی کمیک بوک هایش موفق بوده است و توانسته آثار راضی کننده ای را به طرفدرانش ارائه بدهد، اما در این بین مارول هم مانند صد ها کمپانی دیگر در بعضی از پروژه هایش با شکست مواجه شده است و البته این امر طبیعی است. از زمانی که اولین تریلر فیلم اترنالز را دیدم بخشی از مغرم برای حضور آنها در دنیای سینمایی مارول خوشحال بود و بخش دیگر آن از تبدیل شدن این فیلم به فاجعه ای مثل سریال Inhumans می هراسید. امروز بعد از این همه انتظار برای این فیلم بالاخره فیلم اترنالز را دیدم و متوجه شدم که این فیلم دقیقاً یک حد وسط از فاجعه ای مانند سریال Inhumans و فیلم های فاخر مارول است، در حقیقت اگر بخواهم فیلم اترنالز را در یک کلمه برایتان خلاصه کنم آنرا "خوب" می نامم. مارول در پروژه اترنالز برای تکرار کاری که با سری فیلم های محافظان کهکشان انجام داد تلاش خودش را می کند اما این بار موفق نمی شود تا شاهکار تحویل بیننده ها بدهد و اترنالز بعد از تمام شدنش فقط یک فیلم "سرگرم کننده" باقی می ماند. البته تا حدودی هم باید به مارول حق بدهیم زیرا گروه اترنالز حتی از گروه محافظین کهکشان هم گم نام تر هستند و قرار نیست که ریسک های مارول برای ساختن فیلم سینمایی از روی شخصیت های گم نامش همیشه نتیجه مطلوب بدهد.

همانطور که گفتم مارول در فاز های گذشته دنیای سینمایی اش با ساخت فیلم هایی مانند محافظین کهکشان جسارتش را نشان داده بود اما فیلم اترنالز خبر از این موضوع می دهد که انگار دیگر جسارت مارول برای ساخت فیلم از روی شخصیت های درجه چندم کمیک هایش کافی نیست و دیگر فرمول همیشگی مارول و دیزنی مثل همیشه کار نمی کند. در واقع می توان گفت که فاز های آینده دنیای سینمایی مارول به شکل ابتدایی آغاز کل این دنیای سینمایی بازگشته است و مارول در فیلم های آینده اش باید مانند گذشته با فرمول آزمون و خطا دنیای سینمایی اش را سر پا و مانند گذشته درخشان نگه دارد. البته در فیلم اترنالز هم مارول از ادویه های خوبی برای تبدیل شدن این اثر به یک شاهکار استفاده کرده است، کارگردانی اترنالز بر عهده خانم Chloé Zhao بوده است، زنی آسیایی تبار که پارسال با فیلم مستند درخشان خودش یعنی Nomadland موفق شد تا جوایز جشنواره های معتبر بسیاری را درو کند. اما انتخاب این خانم برای فیلم اترنالز انتخاب درستی نبوده است، این باور لزوماً غلط است که از کارگردانان موفق دنیای سینما انتظار تکرار موفقیتشان در ژانر ابرقهرمانی را داشته باشیم. درست مانند اتفاقی که در فیلم هالک 2003 افتاد، آن زمان هم کارگردان کار بلد دنیای سینما یعنی "آنگ لی" بر روی صندلی کارگردانی نشسته بود اما بدلیل عدم شناخت کافی او از دنیای کمیک بوک فیلم هالک 2003 با شکست مواجه شد. به همین علت هم کلویی ژائو با تمام توانایی هایش موفق نشده است که فیلمی درخور دنیای سینمایی مارول بسازد و نتوانسته تا از بازیگران مطرحی همچون آنجلینا جولی آن طور که باید بازی بگیرد. البته نمی توان بازی بد بازیگرانی همچون آنجلینا جولی را به کلی به پای کارگردان فیلم نوشت، موضوع اصلی این است که همه ما می دانیم که آنجلینا جولی اصلاً بازیگر بدی نیست! همانطور که ادوارد نورتون زمانی که در سال 2008 نقش بروس بنر/هالک را بازی می کرد بازیگر بدی نبود، برخی بازیگران برای درک شخصیت های کمیک بوکی ای که نقش آنها را ایفا می کنند باید به درک کافی از دنیای کمیک بوک برسند و خب البته باید حق بدهیم که این داستان برای بازیگران بزرگی مثل آنجلینا جولی کار آسانی نیست. اما نگذارید که حرف های نا امیدانه ام راجع به آنجلینا جولی این پیام را منتقل کند که به کلی از او در دنیای سینمایی مارول قطع امید کرده ام، دقیقاً برعکس! به نظرم اشکالات بازیگری فیلم اترنالز کلی تر از آن است که بخواهیم آن را تقصیر یک بازیگر بدانیم، در ادامه این موضوع را بیشتر توضیح می دهم.

و اما اشکالات بازیگری فیلم، در حقیقت ما در فیلم اترنالز با 10 ابرقهرمان جدید و متفاوت طرف هستیم، ده شخصیت کاملاً تازه که به اترنالز یا اگر بخواهیم فارسی بگوییم "جاودانگان" شهرت دارند، همانطور که از اسمشان پیداست این قهرمانان از گونه انسان نیستند و هیچ گاه پیر نمی شوند و هر کدام از قدرتی خاص بهره می برند، آنها حدود هفت هزار سال قبل با این ماموریت توسط سلستیال ها به زمین فرستاده شدند که موجوداتی اهریمنی به نام دیوینت ها را نابود کنند، بعد از اینکه اترنالز ماموریتشان در نابودی دیوینت ها را به سر انجام می رسانند در سرار دنیا پخش می شوند به زندگی عادی میان مردم می پردازند و چون تنها ماموریتشان بر روی زمین مبارزه با دیوینت ها بوده به انسان ها و دیگر ابرقهرمانان دنیای مارول در مبارزه با کسانی مثل تانوس و اولتران هیچ کمکی نمی کنند. داستان پیچیده فیلم به همین جا ختم نمی شود و در ادامه فیلم ابتدا ما شاهد بازگشت دیوینت ها، کشته شدن رهبر اترنالز یعنی آژاک بدست دیونت ها و سر انجام خبر دار شدن گروه از نابودی زمین بدست یک سلستیال در حال تولد به نام تیاموت هستیم. همانطور که می بینید داستان فیلم بیش از اندازه شلوغ و پیچیده است و همین مساله باعث شده است تا از میان این ده قهرمان فقط سه نفر آنها یعنی سرسی، ایکاریس و اسپرایت زمان کافی برای حضور در صحنه های مختلف فیلم (به انگلیسی: Screen Time) را داشته باشند. به شخصیت هایی مانند تینا با بازی آنجلینا جولی و یا کینگو با بازی کمیل ناجیانی زمان کافی داده نمی شود و به همین علت است که بیننده نمی تواند آن طور که باید با آنها ارتباط برقرار کند. داستان فیلم باعث می شود تا فقط کمی کیت هرینگتون را در نقش بلک نایت ببینیم و تبدیل شدن او به بلک نایت به فیلم بعدی اترنالز موکول می شود. احساس می شود که مارول در فیلم اترنالز بعد از مدت ها از لحاظ فیلم نامه و داستان سرایی هم به مشکل خورده است و شاید اگر داستان فیلم اترنالز داستان دیگری بود فقط از آن به عنوان یک فیلم سرگرم کننده یاد نمی کردیم. البته که مارول به لطف صحنه های پس از تیتراژ محبوبش باز هم سعی دارد تا با نشان دادن شخصیت هایی مانند استار فاکس (برادر تانوس) با بازی خواننده محبوب "هری استایلز" و تبدیل شدن کیت هرینگتون به بلک نایت در فیلم بعدی اترنالز به طرفدرانش امید بدهد، اما ای کاش مارول در فیلم اول اترنالز به گونه ای دیگر عمل می کرد و اولین دیدار ما با این شخصیت های تازه وارد دنیای سینمایی مارول را به تجربه ای دلچسب تبدیل می نمود...

اما گذشته از چیز هایی مانند فیلم نامه آشوب زده، تاثیر داستان بر روی شخصیت پردازی کارکتر ها، نا توانی کارگردان برای به تصویر کشیدن آن چیزی که در ذهنش بوده و... اترنالز نکات خوب اندکی هم دارد. پس بیایید به اصطلاح شما را با نیمه پر لیوانمان آشنا کنم، یکی از نکات مثبت فیلم اترنالز شخصیت های فرعی جذاب داستان اش است، مارول بار ها از شخصیت های کوچک و فرعی درون فیلم نامه اش به نفع فیلم استفاده کرده است و در اترنالز هم با شخصیتی کوچک به نام کارون موفق به این کار شده است، کارون در حقیقت خدمتکار کینگو است، دقیقاً مانند آلفرد برای بتمن (برگرفته از دیالوگ های خود فیلم)، کارون یک خدمتکار وفا دار است که ابتدا بخاطر اینکه فکر می کرده کینگو یک خون آشام است قصد کشتنش را داشته اما بعد ها به خدمتکار و یار و تبدیل شده است و در حرفه بازیگری و کارگردانی کینگو در سینمای بالیوود همیشه در کنار او بوده است. تقابل کارون با دیگر اعضای اترنالز و اینکه دائماً سعی دارد داستان های اترنالز را مانند فیلمی مستند به تصویر بکشد چاشنی ای است که به بامزه شدن داستان کمک شایانی کرده است. یکی از نکات مثبت دیگر اترنالز هم همین است، در واقع ما در گروه اترنالز قهرمانانی با ریشه های متفاوت می بینیم، از هندی و آسیای شرقی گرفته تا قهرمانانی با گرایشات جنسی مختلف. در حیقیت مارول در این موضوع هم پیش گام شده است و قصد دارد تا با فیلم اترنالز به دنیا اعلام کند که قهرمان بودن به نژاد و گرایشات اشخاص مربوط نمی باشد و در واقع "هر کسی می تواند یک قهرمان باشد"!

حرف آخر: نمی توان به فیلم اترنالز به عنوان یک شکست نگاه کرد، در واقع اترنالز را می توان یک زنگ خطر دانست، آن هم نه زنگ خطری برای کل دنیای سینمایی مارول، بلکه زنگ خطری برای ریسک های آینده مارول برای معرفی شخصیت های گم نام ترش به دنیای سینمایی اش. بسیاری فکر می کردند که این بیست و ششمین فیلم مارول قرار است تا این دنیای سینمایی را وارد منطقه ای امن کند اما اترنالز ثابت می کند که برای پروژه ای به این عظیمی منطقه امنی در کار نخواهد بود و مارول فقط باید مانند گذشته ها تلاشش را بیشتر کند و در آینده از ساخت فیلم هایی همچون اترنالز پرهیز کند، زیرا این کار در بلند مدت قطعاً به ضرر دنیای سینمایی اش تمام خواهد شد. اولین اثر کلویی ژائو در دنیای سینمایی مارول خیلی زود از شاهکار های قبلی اش فاصله می گیرد و در انتها به فیلمی گیج کننده، شلخته و پر از نبرد های CGI تبدیل می شود. البته که ژائو وظیفه اش را درک می کند و در آخر می تواند اثری به ظاهر حماسی را به دنیای سینمایی مارول اضافه کند، اما اثری که به خودی خود هیچ ارزش خاصی ندارد و بعد از دیدن آن فقط می توان برای ماجرا های آینده دنیای سینمایی مارول ذوق زده شد. اترنالز فیلم متوسط رو به پایینی است که دیدن آن برای یک بار به همه توصیه می شود.

امتیاز: 6 از 10

نویسنده: امیرعلی آصفی